Τα δύο σενάρια για την επιβολή του Φόρου Ακινήτων

Το ένα είναι ιδανικό για τους φορολογούμενους αλλά «ακριβό» για τον κρατικό προϋπολογισμό σενάριο. Το δεύτερο είναι λιγότερο ευνοϊκό για τους ιδιοκτήτες αλλά με μικρότερες δημοσιονομικές επιπτώσεις. Τις τελικές αποφάσεις θα τις λάβει η κυβέρνηση ανάλογα και με το τι θα συμφωνηθεί με τους δανειστές καθώς οι δημοσιονομικές αντοχές παίζουν καθοριστικό ρόλο. Ο λόγος, για τον νέο Φόρο Ακίνητης Περιουσίας που θα αντικαταστήσει τον ΕΝΦΙΑ μέσα στο 2015. Στο τραπέζι έχουν μπει δύο σενάρια. Είτε να απαλλάσσεται το σύνολο της περιουσίας μέχρι ένα ύψος, είτε να απαλλάσσεται μόνο η κύρια κατοικία.

Η τελική μορφή της νέας φορολογικής κλίμακας θα αποφασιστεί, εκτός απροόπτου, μετά τον Ιούνιο του 2015.Τα δύο βασικά σενάρια έχουν ως εξής:

  1. Το πρώτο σενάριο στηρίζεται στις δηλώσεις που έκανε ακόμη και την προηγούμενη εβδομάδα ο επικεφαλής του προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Μηλιός. Υποστήριξε ότι ουσιαστικά, το υπουργείο Οικονομικών θα επιβάλλει τον φόρο που ίσχυε πριν τον ΕΝΦΙΑ δηλαδή κατά την περίοδο 2011-2013. Τι προέβλεπε ο ΦΜΑΠ της περιόδου; Ατομικό αφορολόγητο 200.000 ευρώ και φορολόγηση των εχόντων μεγαλύτερη περιουσία με συντελεστές από 0,2% έως και 1%. Ειδικά για τους πολύ πλούσιους με τις ατομικές περιουσίες της τάξεως των πέντε εκατομμυρίων ευρώ και πάνω είχε επιβληθεί φορολογικός συντελεστής 2%. Δεν αποκλείεται η ιστορία να επαναληφτεί καθώς η νέα κυβέρνηση θέλει να στείλει το μήνυμα ότι θα φορολογήσει τους «πλούσιους» ενώ ακόμη και σε περίπτωση που επιβληθεί ένας τόσο υψηλός συντελεστής, στην πράξη θα αφορά λιγότερα από 500 άτομα. Το δημοσιονομικό κόστος αυτής της πρότασης θα ανέλθει από 1,5 έως 2 δισεκατομμύρια ευρώ καθώς, φόρο θα κληθούν να πληρώσουν περίπου 700.000 φυσικά πρόσωπα αλλά και περίπου 50.000 επιχειρήσεις. Φόρος τύπου ΦΜΑΠ με αυτή τη μορφή, μπορεί να αποδώσει εισπρακτικά από 650 εκατομμύρια έως ένα δισεκατομμύριο ευρώ αντί για 2,65 δισεκατομμύρια ευρώ που αποδίδει ο ΕΝΦΙΑ.
  2. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει ότι ναι μεν θα θεσπιστεί αφορολόγητο 200.000 ευρώ αλλά αυτό θα αφορά μόνο στην κύρια κατοικία. Αυτή η μορφή φορολόγησης είχε δοκιμαστεί το 2009 όταν είχε επιβληθεί το ΕΤΑΚ. Πρακτικά, συμβαίνει το εξής. Από τον φόρο, εξαιρείται ένα ακίνητο, η κύρια κατοικία. Έτσι, αν ένας έχει δύο σπίτια με άθροισμα αξίας 200.000 ευρώ, θα πληρώσει φόρο για το ένα ακίνητο έστω και αν αυτός υπολογιστεί με έναν χαμηλό συντελεστή της τάξεως του 0,05% έως 0,1%. Αυτό το σενάριο διευρύνει τη φορολογική βάση και περιορίζει τις δημοσιονομικές απώλειες. Και αυτό διότι θα κληθούν να πληρώσουν, έστω και λίγα, οι περίπου ένα εκατομμύριο ιδιοκτήτες οι οποίοι έχουν ατομικές περιουσίες της τάξεως των 100-200.000 ευρώ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ